Na het winnen van de prijs in november 2014 voor Het Beste RIE-dee, hebben veel activiteiten plaatsgevonden. Er zijn vele contacten gelegd met de grote partijen die een rol spelen in de uitwerking van het idee. Ook is er promotie en campagne gevoerd om een netwerk van veiligheidskundigen op te zetten die ondernemers kunnen gaan ondersteunen bij het uitvoeren van de RI&E.
Landelijk www.rie-register.nl: bedrijfsrisico’s te lijf in elk bedrijf
Sinds 15 juni 2015 bestaat de website www.rie-register.nl. Doel is om veiligheidsrisico’s bij alle bedrijven blijvend aan te pakken. Bedrijven en arboprofessionals vinden elkaar hier voor het uitvoeren van de Risico Inventarisatie & Evaluatie (RI&E). Op de website staat informatie, advies en een landelijke register met aangesloten arbodeskundigen en veiligheidskundigen door heel Nederland. Bedrijven die al een RI&E hebben geregistreerd zijn ook zichtbaar.
Elkaar vinden “Voor iedere werkgever met medewerkers is een RI&E vanuit de Arbowet verplicht. Weinig bedrijven zijn zich hiervan bewust en riskeren hoge boetes. Door te weten wat de risico’s zijn, kunnen ze ook worden aangepakt. Door de website kunnen bedrijven en veiligheidskundigen elkaar vinden”, zegt Heleen de Vries Lentsch, zelf veiligheidskundige en initiatiefneemster van de website. Doel van de website is om bedrijven bewust te maken van de noodzaak en de vele voordelen van een RI&E.
Goed werkgeverschap Wanneer een bedrijf zorgvuldig omgaat met risico’s zorgt hij goed voor zijn medewerkers, maar zeker ook voor hem zelf. Het bedrijf voldoet aan (wettelijke) verplichtingen als werkgever en biedt zijn medewerkers een veilige en gezonde werkplek. Risico’s zijn in beeld en blijven onder de aandacht. Het landelijke register helpt bedrijven hierbij en maakt een RI&E toegankelijk en altijd vindbaar.
Registratie van RI&E Bedrijven kunnen op een afgeschermd onderdeel van de website www.rie-register.nl hun bestaande of nieuwe RI&E registeren.Handig omdat de RI&E altijd vindbaar en toegankelijk is voor de ondernemer. En het bedrijf staat ook in het openbare register. Daarmee laat u zien dat u aandacht heeft voor het naleven van de Arbowet en voldoet aan de zorgplicht naar medewerkers. Uw RI&E in het register betekent ook een handige jaarlijkse herinnering om uw RI&E te controleren. Veiligheidskundigen en arbodeskundigen zijn ook aangesloten en kunnen daar waar nodig helpen.
Wilt u meer weten? Neem gerust contact op met Heleen de Vries Lentsch, veiligheidskundige en initiatiefnemer www.rie-register.nl. Zij is bereikbaar via e-mailadres info@rie-register.nl of via telefoonnummer 06 21 65 78 65.
Wat er aan vooraf ging
Heleen de Vries Lentsch Advies en opleiding heeft deelgenomen aan de wedstrijd die door het Steunpunt RI&E werd uitgeschreven. Het doel van deze wedstrijd is: zorgen dat de RI&E binnen de MKB bedrijven in Nederland bekender wordt. En dat er actief mee gewerkt gaat worden.
In een gezond bedrijf zijn werknemers positiever en productiever. De risico inventarisatie en -evaluatie (RI&E) levert een actieve bijdrage aan een veilige en gezonde werkomgeving. Daarom is het verplicht voor bedrijven met personeel om een RI&E uit te voeren. Toch heeft ruim de helft van de MKB-ers geen RI&E!
Heleen heeft een plan ontwikkeld om dit te realiseren. De vakjury heeft haar idee beloond met een geldprijs van 15.000 euro. Het geld moet worden besteed aan het verder ontwikkelen en uitvoeren van het idee in de praktijk. Binnenkort zal op deze site meer inhoudelijke informatie volgen over het idee en de vorderingen.
Ook op de site van het Steunpunt RI&E is meer informatie te vinden over de wedstrijd en het vervolg. Ga daarvoor naar www.rie.nl.
De winnende ideeën:
- Dragen actief bij aan een hoger aantal uitgevoerde RI&E’s
- Dragen bij aan de bekendheid van de verplichting een RI&E te maken
- Zijn primair gericht op MKB
- Realiseren zoveel mogelijk bereik en effect in verhouding tot de investering
Je kunt de krant niet openslaan of er is wel weer ergens asbest gevonden. Weer een woning ontruimd of nog erger een heel bejaardentehuis. Gisteren nog, is er een huis ontruimd omdat in de badkamer tijdens verbouwingswerkzaamheden, onder het toilet, een plaatje asbest was gevonden. Hopsakee paniek in de tent, lint om het huis, bewoners en kanariepiet opgevangen in een plaatselijke sporthal, en asbestsaneerders erin. Pas geleden werd een gemeentehuis een dag gesloten omdat er een raam moest vervangen. In de stopverf van het oude raam zat mogelijk asbest verwerkt.
Blijven nadenken https://www.veiligheidskundige-vca.nl/blijven-nadenken/ juni 4th, 2012 Bas BakkerHoe meer regeltjes wij krijgen waar we aan moeten houden en hoe meer er volgens vaste protocollen wordt gewerkt, hoe minder wij gaan nadenken. Natuurlijk protocollen moeten er zijn. Ze geven een houvast, vaak ontstaat een werkmethode na lang dingen te hebben uitgeprobeerd. Dat is heel goed.
Applaus https://www.veiligheidskundige-vca.nl/applaus/ januari 7th, 2012 Bas BakkerDe kerst hebben wij voor het eerst sinds jaren eens in het buitenland doorgebracht. Dat was een ervaring op zich. Op eerste kerstdag in je zomerkleren in een land met zeer aangename temperaturen. Om er te komen moest er uiteraard gevlogen worden. Want wil je in deze periode in zomerse sferen doorbrengen moet je toch wel een eindje van huis. Het was zeker 20 jaar geleden dat ik voor het laatst had gevlogen. Dus wat dat betreft kan ik hier wel een objectieve vergelijking over maken.
Zo’n twintig jaar geleden was het heel gebruikelijk om na de landing van een chartervlucht te applaudisseren zodra je aan de grond kwam met het vliegtuig. Tijdens lijnvluchten gebeurde dit niet maar dat komt doordat daar veelal ook zakenmensen mee vliegen voor wie het de normaalste zaak van de wereld is om een paar keer per week op te stijgen en te landen.
Dus na de landing op het zonnige eiland zat ik klaar om mee te klappen, maar er gebeurde niets. Geen applaus, geen reactie. Ook op de terugweg, na een zonnige vakantie, bleef het na de landing stil. Ik sprak er met paar jongens over die naast mij zaten. Zij waren heel verbaasd toen ik hen van het (oude) gebruik vertelde. Ze vonden het een belachelijk gebruik en kwamen met de nuchtere opmerking “Als je met je auto ergens aankomt ga je toch ook niet klappen als je stilstaat?”.
En natuurlijk hebben ze daar gelijk in. Maar toch hield het mij bezig.
Ik moest ook denken aan afgelopen zomer toen ik op de Dam in Amsterdam over de kermis liep. Er was een attractie, Booster genaamd. Op zestig meter hoogte en met een snelheid van 124 km per uur, draaiden mensen in de rondte. Er stond een enthousiaste rij mensen te wachten. Er moest nog dik voor betaald ook.
Had deze attractie 20 jaar geleden op een kermis gestaan dan was daar denk ik geen rij wachtende geweest. In denk dat hooguit een waaghals of de dorpsgek er was in gegaan.
In 20 jaar zijn wij dus heel erg verandert. We vinden veel vanzelfsprekend en willen telkens meer uitdaging en prikkeling. Anders vinden we het al gauw saai en zijn we geneigd in slaap te vallen.
Dit is een ontwikkeling die je niet tegenhoudt. Maar het is wel iets om bij stil te staan. Niets is namelijk vanzelfsprekend. Alles kost moeite en inzet, al gaan veel dingen ons gemakkelijk af, raken we gewend en vooral verwend. (“verdorie, geen bereik met mijn mobiel”, “shit, er is hier niet eens internet” , even als voorbeelden van verwend gedrag)
Ook op de werkvloer speelt dit een rol. Mensen moeten gemotiveerd blijven, blijven opletten, uitgedaagd worden om hun werk goed te (blijven) doen. Een complimentje als iets goed gaat. En niet alleen een snauw als iets mis gaat. Laten we met elkaar ons best doen en alert blijven. Saaiheid en indutten vermijden. Dat verhoogt de veiligheid en het plezier in het werk.
Een mooi voornemen voor dit nieuwe jaar. En, ik blijf ervoor hoor…klappen mag altijd.
Pruik en andere bril https://www.veiligheidskundige-vca.nl/pruik-en-andere-bril/ december 6th, 2011 Bas BakkerSinds enige tijd is op SBS 6 weer het programma `Undercover boss`. Een directeur van een grote onderneming gaat meedraaien in zijn organisatie als werknemer. Om onherkenbaar te zijn is soms een ander kapsel, brilmontuur en werkkleding al ge-noeg. De bedoeling is om vanuit de positie van de werknemer te bekijken wat er speelt op de werkvloer. Wat goed gaat en wat niet en om te ervaren hoe de mede-werkers aankijken tegen hun werk en het beleid vanuit de directie.
Dit levert bijzondere gesprekken op met medewerkers die soms al tientallen jaren voor hetzelfde bedrijf werkzaam zijn. De medewerkers zijn over het algemeen heel openhartig en eerlijk over hun werk maar ook hun privé situatie. Ze proberen de `nieuwe werknemer` wegwijs te maken en te begeleiden. Maar vertellen ook over minder leuke kanten van hun werk. Bijvoorbeeld hoe onpraktisch een indeling van een restaurant is, een al 4 x beloofde maar steeds weer uitgestelde verbouwing en een broodbakker die al tijden zit met een kapotte deegmachine die maar niet vervangen wordt.
Tussendoor reageert de undercover directeur door soms per directe maatregelen door te bellen naar het hoofdkantoor. Naderhand worden de medewerkers waar de directeur in zijn undercover periode mee samengewerkt, uitgenodigd op het hoofd-kantoor. Hier maakt hij zijn werkelijke identiteit bekend en biedt medewerkers een oplossing voor de problemen die er spelen.
Maar nu komt het. Als de medewerkers worden uitgenodigd om naar het hoofd-kantoor komen hebben zij nog geen flauw vermoeden van wat er komen gaat.
Op het moment dat zij doorkrijgen dat degene die tegenover hen zit niet `zomaar een medewerker´ is maar de directeur, schrikken zij zich wild. Je ziet ze denken `o nee, dit is niet waar, wat heb ik allemaal gezegd`. Sommigen klappen volledig dicht. Gelukkig komt dat wel weer goed als ze van de schrik zijn bekomen. De directeur maakt dan duidelijk waarom hij de undercover actie heeft gedaan. En hij lost de geconstateerde problemen op.
Vanwaar dit hele betoog over het programma? Omdat hier weer eens duidelijk wordt hoe groot de kloof kan zijn tussen directie en medewerkers op de werkvloer. Waardevolle suggesties en informatie dringen nooit door tot de directie omdat medewerkers dit niet durven te zeggen. Bang dat hun positie gevaar loopt of dat ze als lastig worden versleten. De directie komt te weinig op de werkvloer en tussen de medewerkers.
Ik wist dit wel maar met dit programma wordt het nog eens extra duidelijk. Zelf deed ik ook eens een poging bij een bedrijf. Onder de medewerkers gonsde het van de op –en aanmerkingen, ideeën over betere werkomstandigheden, aanpassingen op machines etc. ik stimuleerde hen naar de directie te stappen maar daar stond men huiverig tegenover. Toen zette ik een ideeënbus in de kantine. Vol verwachting maakte ik deze na een aantal weken open. De oogst, 1 briefje waarop stond dat er meer vrouwen moesten komen bij het bedrijf waar bijna uitsluitend mannen werken. Achteraf bleek dit ook nog geschreven door een vriendin van een van de medewer-kers in een balorige bui op vrijdagmiddag.
Er zit dus niets anders op voor die directeur, gewoon undercover gaan…
Knippen en plakken https://www.veiligheidskundige-vca.nl/knippen-en-plakken/ november 7th, 2011 Bas BakkerWie regelmatig achter de computer zit zal uit tijdsbesparing wel eens wat kopiëren, knippen en plakken. Vaak heb je geen zin om hele lappen tekst over te typen. Of alweer een offerte te maken waar grotendeels hetzelfde in komt te staan maar alleen de bedragen en nog wat gegevens moeten worden aangepast.
Ook met bestekken wordt er lustig op los gekopieerd. De mensen die het maken snappen soms niet eens de inhoud maar kopiëren uit andere bestekken en plakken de hele boel in en aan elkaar. Vaak tot grote frustratie van de aannemers die onmogelijke eisen voor de kiezen krijgen of teksten waar geen touw aan vast te knopen is.
Zo lang je alles maar heel goed controleert, en inhoudelijk weet waar je mee bezig bent, is het knippen en plakken niet zo’n probleem. Maar o wee als je gehaast of slordig te werk gaat, dan kun je voor lelijke verrassingen komen te staan. Dit kan verstrekkende gevolgen hebben. Een hoop geld kosten of voor veel verwarring zorgen.
Pas geleden kwam ik ook zo iets tegen, typisch knip en plak werk. Er was een Risico Inventarisatie gemaakt door een Arbo dienst. Toen het bedrijf na weken wachten dan eindelijk de rapportage kreeg toegestuurd, konden zij hun ogen niet geloven. Volgens de RI&E hadden ze opeens 10 medewerkers meer dan in werkelijkheid, stonden er
werkzaamheden genoemd die zij niet doen en ging het over een aantal machines die zij niet hebben.
Ze moesten met spoed een BHV-er opleiden terwijl ze er al 2 hebben. De overheaddeuren moesten nog worden gekeurd terwijl dat allemaal al was gebeurt. En zo stonden er nog meer onvolkomenheden in.
Voor een document dat moet voldoen aan de eisen vanuit de Arbo wetgeving, gemaakt door een gecertificeerde Arbodienst, mag je toch wel iets meer verwachten.
Ik werd er bij geroepen en heb samen met het bedrijf alle fouten gecorrigeerd. Vervolgens contact gezocht met de bewuste Arbo dienst. Dat koste eerst heel wat heen en weer gemail maar uiteindelijk lukte het om de directie te spreken.
Er volgde van deze man een heel betoog over de werkdruk bij zijn Arbodienst. De adviseurs hadden het erg druk. Ze zaten met zieken en de collega’s die dat op moesten vangen leverden daardoor volgens de directeur wat kwalitatief minder werk. (!) Ik vond dat wel een vreemd excuus van een instantie die het bedrijfsleven o.a. adviseert over gezonde werkomstandigheden, verlaging van de werkdruk en bovendien zelf Arbo artsen in dienst heeft. De directeur eindigde nog met te zeggen “dat sommige adviseurs hun verstand wel eens op het nachtkastje laten liggen”.
Ben ik nou gek of zijn zij het? Natuurlijk, iedereen heeft het wel eens (te) druk, vergeet eens wat of maakt een vergissing. Maar als je daar op aangesproken wordt dan LOS JE HET OP. Je maakt je excuus en probeert zo goed mogelijk de ontstane fout op te lossen en heel belangrijk, herhaling van de fout te voorkomen!
Maar nee, in dit geval gebeurde er niets. Alleen maar uitvluchten.
Op mij heeft het wel één positief effect gehad, dat gesprek. Mijn nachtkastje heb ik eens kritisch bekeken. Het was een beetje rommelig. Ik heb het schoongemaakt en opgeruimd. Maar een ding weet ik zeker, mijn verstand lag er niet tussen.
Regelmatige column https://www.veiligheidskundige-vca.nl/regelmatige-column/ november 29th, 2010 Bas BakkerMet ingang van 15 oktober 2009 is er regelmatig een Column van mij te lezen in de handelskrant voor industrie en bedrijf, “Vraag en aanbod”. De publicatie vindt plaats op de pagina “ondernemerszaken”.
De bedoeling is om periodiek te schrijven over onderwerpen die betrekking hebben op de dagelijkse praktijk rondom Arbo -en veiligheid. Hoe gaat dat certificeren nou in zijn werk, hoe doen andere bedrijven dat, hoe kom je een audit door enz. enz.
Meer info over deze krant is te vinden op: www.vraagenaanbod.nl
Met ingang van november 2009 heb ik zitting in de Arbo commissie van de VVT. VVT staat voor Vereniging voor Verticaal Transport. Dit is een branche organisatie voor bedrijven die mobiele kranen, verreikers en hoogwerkers exploiteren voor de (bemande of onbemande) verhuur aan derden.
De Arbo commissie is een groep Veiligheidskundigen en andere deskundigen uit de sector, die zich bezighoudt met vraagstukken m.b.t. Arbo en veiligheid. Voor meer informatie kijk op: www.verticaaltransport.nl
Bron: AEH nieuws (examenbureau AEH, Ter Aar)
Met ingang van 1 januari 2010 wordt er door AEH geexamineerd volgens
de nieuwe eind -en toetstermen.
De Basisveiligheid examens blijven 40 vragen en 1 uur tijd om het
te maken. Bij de VOL-VCA examens is een uitbreiding van het aantal
examenvragen van 60 naar 70 vragen. Bovendien is de tijd verlengd van
90 naar 105 minuten.
Tariefsverhoging examens B-VCA en VOL-VCA
I.v.m. een tariefsverhoging van het examenbureau wordt de VCA-cursus
iets duurder.
Deze verhoging gaat in per 1 februari 2010.
Zie hiervoor: de tarievenlijst op deze site.Nieuwe versie VCA 5.1 verwacht rond juni 2010 !!!!!!!!!!!!!!!!! In oktober 2008 kregen we te maken met de nieuwe versie VCA 2008/05. Nu komt daar een vervolg op namelijk de versie 5.1. Dit is nog niet openbaar en er is alleen contact tussen ssvv en de certificerende instanties. Maar ik heb de nieuwe versie al ingezien!!! De beleidsverklaring die in de versie 5 voor VCA* gecertificeerde bedrijven was verdwenen is weer terug. Daarnaast zijn wat omschrijvingen ver- duidelijkt en is er meer afstemming met VCA in Belgie. Heleen de Vries Lentsch Advies en opleiding heeft inmiddels haar 1 jarig bestaan gevierd!! Geen grap maar echt waar op 1 april 1 jaar. Ik kijk terug op een goed verlopen jaar met veel nieuwe contacten en klanten. Alle bedrijven die in het afgelopen jaar door mij zijn begeleid voor certificering of hercertificering VCA en ISO hebben dat behaald. Ook alle B-VCA en VOL-VCA cursisten hebben hun diploma behaald. Het slagingspercentage lag gemiddeld tussen de 90 en 100 %. Landelijk zakt 25%, dus het resultaat is iets om heel tevreden over te zijn. Deze goede resultaten geven mij de motivatie om zo door te gaan. Ik heb deze goede resultaten mede te danken aan de bereidwilligheid van mijn klanten om de schouders er onder te zetten. Altijd B https://www.veiligheidskundige-vca.nl/altijd-b/ november 29th, 2010 Bas Bakker
Tijdens het geven van VCA-cursus krijg ik te maken met allerlei cursisten. Leidinggevenden, stratenmakers, kraanmachinisten, preventiemedewerkers, lassers, tractorchauffeurs enz. Hoe meer verschillende beroepen in een groep hoe boeiender de cursus. Van elkaar kun je namelijk heel veel leren, daar kan geen boek tegenop.
Ik nodig iedereen uit om te komen met praktijkvoorbeelden over de verschillende onderwerpen die worden behandeld.
Ik vraag of ze bijvoorbeeld wel eens bij een Arbo-arts zijn geweest, of een ongeval hebben meegemaakt, of een bezoek van de Arbeidsinspectie. Als mensen uit hun eigen praktijkervaring vertellen wordt het voor de anderen ook veel duidelijker. Dan is het geen theoretisch verhaal meer uit het boek maar gaat het “leven”. Gevolg is dat het interessanter is en de lesstof beter blijft “hangen”.
Ook wordt er veel aandacht besteed aan het oefenen van examenvragen.
Het B-VCA en VOL-VCA examen bestaat uit meerkeuze vragen. (A-B-C) Voor B-VCA zijn dat er 40 waarvan je er maximaal 12 fout mag hebben. Bij VOL-VCA zijn dat er 70 waarvan je er maximaal 21 fout mag hebben.
Je kunt het boek nog zo goed doornemen, als je niet goed oefent op de vragen is het examen nog een zware dobber. Het lijkt soms wel een examen Nederlands. Lange zinnen, misleidende antwoorden. Het gebruik van woorden die erg op elkaar lijken. Zoals in een de antwoorden spreken over de Arbeidsinspectie en de Arbo-dienst, werkgever en werknemer, stroppen en lengen. Als je niet heel goed (en vooral rustig) leest, ga je de bietenbrug op.
Zeker voor degenen die hun middelbare schooltijd al jaren achter zich hebben liggen of voor dyslectische cursisten, valt dat echt niet mee.
Ik probeer de mensen hardop te laten redenen. Wat weet je over het onderwerp, wat wordt er precies gevraagd. Let op de zogenaamde “instinkers”. Wat kun je direct uitsluiten.
Zo gaan we het hele boek door. Over het algemeen gaat dit echt heel goed. Dan beginnen de cursisten de manier van vraagstellen door te krijgen en lukt het steeds beter om tot het goede antwoord te komen.
Maar soms, zit er wel eens iemand tussen…daar wil het maar niet mee lukken. Nu kan ik in een paar lesavonden natuurlijk niet iemands manier van omgaan met dergelijke vragen veranderen. Maar ik probeer het wel zoveel mogelijk. Een inspannende bezigheid, en soms knap frustrerend ook.
Iemand die bij ieder antwoord steevast begint met “ik gok op…”. Dat is tenen-krommend als je net een half uur iets aan het uitleggen bent geweest. Niks gokken, je kunt het dan gewoon zeker weten.
Of een cursist die elke keer een antwoord geeft waarvan iedereen denkt “hoe komt hij daar nou aan?”
Dan is de verklaring van zo iemand soms heel verhelderend. “Ik doe gewoon altijd antwoord B…”
Jaarlijks 3000 doden als gevolg van werk…
Heeft u het ook gelezen in de krant en gehoord op het journaal? Ik wel en het verbaasd mij niet dat er veel sterfgevallen gerelateerd zijn aan het werk. De aantallen, daar schrik ik wel van. Het is dus nog veel erger dan ik vermoede.
Door mijn werk als veiligheidskundige kom ik bij bedrijven in allerlei branches en spreek veel mensen. Zowel leidinggevenden als mensen op de werkvloer. Van hen hoor ik dingen waar de oren van gaan klapperen.
Anno 2010, gebeuren er nog zulke misstanden. Enkele voorbeelden:
Voor een bodemsaneringsproject wordt een rupskraan ingehuurd. Er wordt gevraagd om een kraan met overdruk en een medisch gekeurde machinist. Tot zover alles volgens het boekje.
Maar dan meldt de verhuurder dat er 200 euro extra wordt gerekend voor het noodzakelijke filterpakket dat nodig is voor de overdruk.
De inhurende partij is niet van plan om hier extra voor te betalen. Hij stelt letterlijk:” Doe er dan maar geen filters in. Er staat toch zo’n overdruk unit op de cabine, dan lijkt het van een afstandje toch voor elkaar?”.
Met andere woorden: laat die machinist toch gewoon schadelijke stoffen inademen.
De verhuurder in kwestie heeft toen gemeld dat hij voor dit soort praktijken maar een ander slachtoffer moet zoeken en dat hij er niet aan me werkt. Dat is prijzenswaardig. Maar een ander heeft het erg rustig en wil graag zijn kraan verhuren en stemt wel in.
Nog een voorbeeld: ik word gebeld door iemand die net een nieuwe baan heeft. Hij moet van zijn werkgever oude rubberen transportport banden doorslijpen. Hij wordt onwel van de stank en voelt zich misselijk. Van zijn werkgever heeft hij een stofkapje gekregen.
Hij vraagt zijn baas of dat wel voldoende is. Deze gaat daar niet op in en geeft hem te verstaan dat “als hij moeilijk gaat doen, hij maar ergens anders werk moet zoeken”.
Met andere woorden: weet je wel wat dat kost al die persoonlijke beschermings-middelen, dat ga ik echt niet in jou investeren. Adem die troep maar in.
Ik heb hem advies en informatie gegeven. Rubber is kankerverwekkend en als je de hele dag in een slecht geventileerde ruimte zonder enige vorm van (afdoende) bescherming dit soort werk moet doen is dat schadelijk voor je gezondheid. Bovendien ook nog gevaarlijk voor ogen en huid. Ik heb hem de site van www.beroepsziekten.nl genoemd. Laat zijn werkgever ook eens kijken onder “werken in de autobandenindustrie”.
Zomaar wat voorbeelden die ik de afgelopen weken hoorde. Er is natuurlijk veel en veel meer. Wilt u reageren, u kunt mij mailen. Ik probeer hier op een positieve manier gebruik van te maken door er aandacht aan te besteden tijdens mijn werkzaamheden als veiligheids-kundige. Ook kunt u bij mij terecht met vragen of advies. info@veiligheidskundige-vca.nl
Help! Audit in zicht… https://www.veiligheidskundige-vca.nl/nieuws/ oktober 1st, 2010 adminVeel bedrijven plannen in de periode tussen november en april de jaarlijkse audit voor (her) certificering VCA, ISO of wat het bedrijf ook heeft aan certificaten. Voor velen een tijd waarin het wat rustiger is en er meer aandacht is voor alles wat samenhangt met de certificaten. Soms komen mensen dan tot de vervelende ontdekking dat de RI&E al een half jaar verlopen is, nog een aantal medewerkers een cursus moeten volgen en dat ook niet al het gereedschap (op tijd) is gekeurd.
Meestal lukt het met veel kunst en vliegwerk en vooral veel stress om op het nippertje de boel voor elkaar te breien. Tijdens de audit zitten de betrokken personen met de zweetdruppels op de bovenlip. Hopend dat de auditor niet “zo moeilijk doet” en dat hij nou net niet een ongekeurde ketting van het rek pakt of in de helm van de grondwerker wil kijken naar de datum. Of bij ISO niet te diep gaat graven in allerhande registraties en al dan niet behaalde doelstellingen.
Als men dan de audit achter de rug heeft haalt iedereen opgelucht adem en roept “we hebben het weer voor een jaar voor elkaar”.
Maar zo zit het dus niet.
Een auditor kijkt namelijk niet naar het jaar dat komen gaat maar het jaar wat is geweest. Door een audit heen komen betekent dus niet dat je klaar bent voor een jaar maar dat je het afgelopen jaar hebt gewerkt en gehandeld conform de norm. Al is dat dan bij sommigen op het allerlaatste moment nog een beetje bijgewerkt.
Na de afloop van de audit begint het dus weer. Als iedereen zich dat zou realiseren en wekelijks twee uur zou besteden aan controleren of alle noodzakelijk acties zijn genomen, is al die audit stress helemaal niet nodig.
Natuurlijk wil iedereen vlak voor de audit nog even de puntjes op de i zetten, dat is normaal. Maar als het alleen om dat puntje gaat hoeft daar helemaal niet zo’n drukte over gemaakt worden.
Eigenlijk moet je bij de audit een gevoel hebben van “ze hadden vorige maand ook wel kunnen komen want de boel is toch voor elkaar”.
Als het bedrijf beschikt over een extern adviseur wacht dan niet tot de laatste 3 weken om zijn of haar hulp in te roepen. Beter een beetje verdelen over het jaar. Bijvoorbeeld eens per kwartaal. De kosten worden daar niet hoger van. Vier keer per jaar een paar uur is evenveel of zelfs minder dan aan het eind twee of meer dagen om alle achterstand weg te werken.
Bovendien schiet dat zijn doel voorbij. Want de certificaten behaal je niet voor de auditor je doet het voor je eigen bedrijf, de medewerkers en je klanten!